Unsinkable

Het begin is gemaakt. Mijn aller-eerste blog! De eerste van een groot aantal dat nog zal volgen over mijn ervaringen in my new home away from home. Op dit moment is het nog 11 nachtjes slapen tot het moment van vertrek. Ik kan nu ook echt zeggen dat het nog 11 nachtjes is, in plaats van ergens volgende week. Deze middag heb ik samen met Nathalie in onze studiestad Breda de ferry voor de overtocht geboekt! (natuurlijk wel onder het genot van een liefmansje zoals we die al zoveel gedronken hebben samen).

Vrijdag 26 augustus varen we om 14.00 uur vanaf Duinkerke naar Dover!! Ga er maar vanuit dat de ferry wel unsinkable is en we niet eindigen zoals Rose en Jack drijvend op een stuk muur haha. Vanuit Dover is het dan nog zo'n 1,5 uur rijden naar Oxford, de plek waar we zullen gaan wonen tijdens onze stage. We gaan met mijn auto zodat we in the UK niet afhankelijk hoeven te zijn van andere mensen. Ons stage bedrijf ligt namelijk echt in the middle of nowhere. De auto bied ons ook voordelen op het gebied van onze bagage, lekker niet op de kilo's letten en meenemen wat we willen! Maar ook in the UK zelf kunnen we dan wat makkelijker een leuk uitstapje maken. Over het rijden aan de verkeerde kant van de weg wat ze daar in dat grote eiland met een uur tijdsverschil schijnen te doen denken we nog maar even niet teveel na.

De onzekere factoren op het gebied van onze stage worden zo steeds minder onzeker en het begint nu wel heel echt te worden! We hebben onze stageplek rond, we hebben een vertrekdatum, we hebben (zo goed als) een appartement en ik heb mijn laatste werkdag gehad.
Afgelopen zaterdag was voorlopig eventjes mijn laatste werkdag bij Timmermans, waar ik al bijna 7 jaar werk. Voelde toch wel eventjes heel gek, maar het was een mooie laatste dag. Leuke cadeautjes gehad en veel leuke reacties. Als ik terug kom ga ik gewoon weer verder met het verkopen van hele grote bloemkolen, dus dat afscheid is maar voor tijdelijk.

Ondanks dat ik heel erg uitkijk naar de ervaring van het wonen en werken in het buitenland, de stage zelf en de leuke dingen die we gaan doen daar, geeft een echte vertrekdatum ook wel een brok in mijn keel. Mijn Luc voor de tweede keer een lange tijd missen, mijn ouders en mijn zus missen en natuurlijk ook mijn liefste en leukste vriendjes! De bezoekjes aan het casino (inclusief de bingo en het titantic spel) met Remco die nu even in de koelkast komen te staan, het drinken van vele kopjes thee (natuurlijk uit ons blond servies) en het eindeloos kletsen met Irene staan wel bovenaan die lijst van dingen die ik ga missen! Geen geruzie meer midden in de nacht om de dekens met Luc, geen kijk uit, pas op meer van ons pap. Niet meer 100 miljoen verschillende dingen uitproberen op mijn nagels en ondertussen lekker kletsen met mijn mama. Niet meer papa uitlachen met Kyarah. Niet meer mijn zwarte broek vol kwijl van mijn harige maatje Bailey. Gelukkig is al dat ge 'niet meer' ook niet voorgoed en ben ik eind januari weer back home om dat allemaal weer te kunnen ervaren. Met hopelijk een hele ervaring rijker, maar daar ga ik wel vanuit!

Voor nu nog even genieten thuis met en van iedereen de me lief is. Te beginnen met een bezoekje aan de Harry Potter expo in Brussel met mijn zus morgen.

Nog 11 nachtjes....