Wedding bells en frikadellen speciaal!

Deze blog wordt enigszins een beetje brak getypt dit keer (zal de laatste keer niet zijn haha!). Nathalie en ik zijn gisteravond laat weer aangekomen in Engeland na een super, mega, ultiem gaaf, maar veel te kort weekendje Nederland!

Afgelopen week zijn we druk in de weer geweest met archiveren en de kasten met bewijsmateriaal. Alle biologische sporen zijn afgerond en afgelopen maandag verstuurd. Daar hoeven we dus voorlopig het lab niet meer voor op. Van elk mogelijke combinaties van biologische sporen hebben we zo’n 100 stuks geproduceerd en aangezien er maar een bestelling van 6 verschillende sporen was, is dat voorlopig nog wel even genoeg. We gaan wel deze week onderzoeken hoe deze lapjes met biologische sporen zich ”goed” houden. Dit houdt in het kort gezegd het volgende in: wanneer we een partij maken met bijvoorbeeld sperma, testen we die op het moment dat we die inpakken of het sperma ook daadwerkelijk te vinden is op elk lapje. We testten 5 lapjes, die representatief moeten zijn voor de hele partij. Omdat de lapjes soms nogal lang ingepakt moeten blijven liggen, weten we niet of het sperma zal gaan degraderen en of dit ook na 6 maanden nog te traceren valt. Ook gaan we kijken of het inpakmateriaal eventueel ook van invloed gaat zijn op de houdbaarheid van de lapjes. Omdat dit zal gaan om verschillende tijdsintervallen, zullen we dit niet persoonlijk helemaal af kunnen gaan maken. Over 6 maanden zijn we hier natuurlijk niet meer. We zullen wel een begin gaan maken in ieder geval. Het is wel jammer dat we het einde niet meer mee gaan maken, want dit is wel interessante informatie waar we in onze loopbaan straks iets aan kunnen gaan hebben. Hopelijk zijn ze bereid het resultaat straks met ons te delen.
De vingerafdrukken zijn nog niet terug gestuurd, dus daar hebben we afgelopen week ook echt 0,0 aan gedaan. Hopelijk krijgen we deze week een reactie, zodat we weer verder kunnen.
Het is wel fijn om de hele dag lekker warm aan je bureautje te zitten, maar van de hele dag lezen en lezen wordt je ook nogal moe. Vooral ook omdat we samen een computer delen. We voeren (of voerden, want dit gaan we nu anders aanpakken) om de beurt informatie van een zaak in ons excel bestand in en zitten ondertussen te wachten tot de andere klaar is. Omdat ik heel veel last heb van ”wacht-angst” krijg ik daar helemaal de kriebels van. Nathalie en ik irriteren ons dan gewoon aan elkaar omdat het zo lang duurt. Dit is dan niet persoonlijk naar elkaar, maar wel vervelend. We doen namelijk met z’n 2en net zo lang over werk als je dat in je eentje zou doen. Daarom hebben we besloten dat ik mijn laptop maar mee ga nemen naar stage en ik daarop verder werk. Uiteindelijk hebben we dan wel het probleem dat we 2 verschillende excel-bestanden hebben, met andere informatie. We zullen later wel oplossen hoe we die bestanden gaan combineren. Dinsdag hadden we voor het eerst telefoon dienst. Omdat iedereen in ons kantoor weg was, moesten wij de telefoon opnemen om klanten te wordt te staan. Gelukkig duurde onze dienst maar 2 uur en is er maar 2x gebeld haha. Onze taak is in ieder geval volbracht.

De week leek verder eindeloos lang te duren, maar elke minuut kwamen we weer dichterbij vrijdag. Omdat het rustig was mochten we een uurtje eerder weg en dat kwam mooi uit. We hadden daardoor nog extra tijd om boodschappen te doen, zodat we ook deze week wat te eten hebben. Het plan was om, om 8 uur ’s avonds nog naar het vuurwerk in Reading te gaan kijken, maar het weer en ons energie level werkten ons zo tegen, dat we dat maar hebben laten schieten. We wilden ook wel op tijd naar bed, want zaterdag moesten we er weer om half 5 uit! Ik had zoveel zin om naar huis te gaan en iedereen te zien, dat, dat bijna niet eens erg was. Om 5 uur reden we richting Stansted Airport en rond kwart voor 7 kwamen we het parkeerterrein van de parking oprijden. Het grappige is wel, dat we meer geld kwijt waren om onze auto bij het vliegveld te parkeren dan aan het daadwerkelijke vliegticket zelf. Wat nog meer grappig was, is dat wanneer mensen hun auto vooraan geparkeerd hebben, het personeel daar je auto weg ging rijden voor een plekje op het parkeerterrein zelf. Terwijl we op het busje dat ons naar het vliegveld zou brengen stonden te wachten zagen we het gewoon gebeuren. De man die mijn auto weg ging rijden, liep op de auto af, stak de sleutel in het slot en ging zitten. Hij was er heel rap weer uit, want dit deed hij natuurlijk allemaal aan de RECHTERkant van mijn auto haha. Hij kon er zelf ook wel om lachen en stapte daarna maar aan de goede kant in. Om half 9 zouden we vliegen, uiteindelijk werd dat 9 uur, maar toch kwamen we rond 10.45 plaatselijke tijd aan in Eindhoven. Jammer genoeg zaten we in het midden van het vliegtuig, waardoor we als een van de laatste het vliegtuig konden verlaten. Op zich niet zo erg, maar dat betekende wel dat we ook als laatste in de rij voor de paspoortcontrole stonden. Er zaten maar 2 mensen achter de balie, dus dat duurde ons veel te lang! Na een korte plas-stop, zagen we mijn papa rond half 12 voor het vliegveld staan wachten. We zouden Nathalie op Tilburg Reeshof station afzetten, waar ze helaas net de trein van 10 voor 12 mistte. Daar gingen haar kostbare minuten op Nederlandse bodem, zo maar weer een half uur verspild aan wachten. Gelukkig kon ze de trein van 10 voor half 1 wel halen. Vanuit station Reeshof was ik natuurlijk zo thuis en daar heb ik fijn even met mijn mama en mijn hondje geknuffeld. Cool om te zien dat Bailey me nog echt herkend en mega blij stond te kwispelen. Na een knuffelbeurt heeft mama mij naar Timmermans gereden, waar ik nog even gezellig met Wendy bijgepraat heb. Nog steeds een gek gevoel om niet op zaterdag te hoeven werken, helemaal als ik dan ook daadwerkelijk in de winkel sta. Na een bliksembezoek aan Timmermans, werd er ook nog even aan bliksembezoek aan het Wandelbos gebracht. Mijn Lucie was net even eten halen, maar gelukkig waren Melanie en Annelies er wel om al wat bij te praten. Toch was ik nog het meest blij om Luc weer binnen te zien lopen. We lieten het team maar verder werken, mama en ik hebben thuis nog geluncht en toen kwamen Remco en Irene al! We hebben weer een paar uur goed bijgepraat en mega gelachen, ik mis die gekke apen echt! Nog 10 weken en we gaan weer naar de bingo hoor jongens!

Nadat ik weer uitgelachen was, was het tijd voor weer iets heel tofs: EEN FRIKADEL SPECIAAL! Heb daar echt mega van genoten haha. Mama heeft mijn haar nog gedaan en toen stonden zowel mijn bollie als Kees en Liesbeth voor de deur. Op naar Son & Breugel! Over de bruiloft kan ik maar een ding zeggen: het was GEWELDIG! Remco en Vincent zagen er mega goed uit, de openingsdans was prachtig en het was gewoon een super leuk feest! We hebben lekker gedronken, dansjes gedaan en bijgepraat. Veel te snel was het alweer afgelopen helaas. Eenmaal thuis kropen we snel in bed. Ook genieten om weer in je eigen bed te slapen en helemaal weer samen met m’n bolletje. ’s Ochtends was het iets minder gezellig: de alom bekende man met de hamer was ook weer aanwezig. De zondag heb ik dan ook weinig meer gedaan. Oma een bezoekje gebracht, mama mijn nagels laten doen, gegeten en lekker lam op de bank (en nog eventjes in bed) gelegen. We hebben ook nog lotjes getrokken voor Sinterklaas met ons gezin, dus ik kan de komende tijd in Engeland aan de bak met het zoeken naar cadeautjes en het schrijven van een gedicht. Nathalie en haar vader stonden rond half 8 bij ons op de stoep. Na nog een bakkie was het tijd om weer naar het vliegveld te gaan. Papa en Luc brachten ons weg en daar stonden we om 21.00 uur dan weer: klaar om aan deel 2 van ons Engelse avontuur te beginnen. De vlucht naar Stansted was nog de enige en laatste vlucht vanuit Eindhoven, dus erg druk was het niet. We waren moe en hadden geen zin meer, dus de reis duurde ons alsnog te lang. Iets voor 1 uur konden we uiteindelijk weer fijn in onze Engelse bedjes gaan liggen.

Deze week zullen we weer eens gaan zien wat Engeland ons zal gaan brengen. We hebben er in ieder geval wel weer zin in en houden jullie op de hoogte. Dit wordt niet zo’n spannende en exciting week zoals de vorige, zoals het er nu naar uit ziet. Voor het weekend hebben we namelijk nog niet echt concrete plannen. Misschien gaan we een paardenrace bezoeken, dat lijkt me echt tof. Verder gaan we goed uit- en bijslapen. Hoe dan ook vermaken we ons hier zeker nog wel 10 weken! Donderdag hebben we nog een dagje vrij en gaan we Isle of Man bezoeken, ben benieuwd!