Als ik gemekker wil horen, koop ik wel een geit!

Na het zien van heel wat zaad, kwijl en bloed op de vrijdag, was het om 17.00 uur tijd om naar Londen te rijden. Via een weg bijna helemaal door een echt typisch Engels landschap waren we op tijd bij the underground station. Irene kwam om 19.00 uur door de poortjes van het metrostation van Chiswick Park! Helemaal happy natuurlijk, ik had mijn beste vriendinnetje al 6 weken niet gezien. Irene heeft zelf na de ochtendvlucht de bus naar Londen centrum genomen en daar de hele dag de toerist uitgehangen. Ze heeft daar ook de Disney Store bezocht, dus papa en mama, jullie zijn vast gewaarschuwd voor zaterdag! Snel daarna gingen we de auto in en reden we naar Basingstoke. Ben nog nooit zo blij geweest om daar aan te komen, want vanaf halverwege de heenweg moest ik al ontzettend nodig plassen! Na een plasje, het uitpakken van mijn cadeautje (ben er nog steeds superblij mee Irene!!) en het eten van een pizza vonden we het wel mooi geweest en zijn we rustig in bed gaan chillen.

Zaterdag was natuurlijk wel een beetje een uitslaapdag en ook Irene deed daar graag aan mee. In de middag reden we naar de mall in Basingstoke om Irene dit shopping walhalla te showen. Onderweg zagen we een klein, ziek konijntje langs de weg zitten. Een gezin wilde de dierenambulance bellen, maar de vrouw had geen telefoon bij en de man had niet genoeg MB’s meer om het nummer op te zoeken. Ze vroegen ons om hulp, maar ook wij hebben hier in Engeland geen internet buiten de deur. Ook een ander stel had geen werkende telefoon bij. Het is toch wat he, iedereen loopt hele dagen met zijn telefoon te sjouwen en als er dan echt iets nodig is, dan kan niemand iets betekenen. Het gezin besloot het konijntje in een muts onderin de buggy mee naar huis te nemen en daar de dierenambulance te bellen. Wij liepen verder naar de mall. Als eerste vlogen we natuurlijk de Primark in, waar we natuurlijk niet zonder iets te kopen naar buiten konden komen. Ik denk dat we er uit voorzorg maar gewoon eigenlijk niet meer naar binnen moeten gaan, maar komend weekend wil mijn mama hem ook zien, dus ik vrees dat het daar alweer mis gaat! Hoop dat papa zijn pinpas alvast paraat heeft haha. Na de Primark vonden we de Engelse versie van ons Euroland, Poundland! Daar hebben we even hard om gelachen met z’n alle. Een rondje door de mall verder, reden we naar de Lidl en hebben we boodschappen ingeslagen voor het weekend en de komende week. Daarna hebben we op het recept van Irene een pasta-salade gemaakt en gegeten en zijn we gaan make-uppen! Ik ben geen echt meisje denk ik, eyeliner fatsoenlijk op mijn gezicht krijgen, dat lukt me echt niet. Gelukkig was Nathalie er voor de nodige hulp!

Nadat we helemaal vol-geplamuurd zaten gingen we op weg naar het Octoberfest. Bij de kassa konden we onze vooraf bestelde kaartjes ophalen en liepen we verder het terrein op. De nodige zatte Engelsen waren al aanwezig (het was ook officieel ’s ochtends om 11 uur al begonnen, wij kwamen aan rond half 9 ’s avonds). In de tent hing een rekstok en wanneer je daar 2 minuten aan kon blijven hangen kreeg je 20 pond. Nathalie met haar turnachtergrond moest dit wel even proberen, helaas lukte het haar niet om 2 minuten te kunnen blijven hangen. Dit lukte overigens ook echt niemand tijdens de hele avond. In een hokje hebben we nog foto’s van ons laten maken met gekke hoedjes en kleren. Daarna was het tijd voor de nodige alcoholische versnaperingen, we hadden er helemaal zin in. Er waren 170 soorten bier te krijgen, die voor ons allemaal onbekend waren. We hebben de barman dus maar laten kiezen. De eerste ronde was niet echt geslaagd en met veel moeite hebben we onze glazen toch maar leeggedronken. We hoopten dat ronde 2 beter zou zijn, maar dit bier was zo nodig nog goorder! Tijdens een rondje buiten tussen de kraampjes en de wc waren we nog getuige van een dikke vechtpartij (en ja papa’s en mama’s we zijn er van weggelopen en hebben op veilige afstand de ramp-toerist uitgehangen). Weer binnen in de tent hebben we ons bier maar aan de kant gezet en een beetje meegedanst op de muziek. We kregen nog gratis tokens aangeboden, maar die hebben we zelfs afgeslagen omdat we het bier toch niet lustten. We hebben ons weer goed vermaakt, maar zullen toch ooit nog eens naar het Octoberfest in München moeten, want hier hebben we niet goed kunnen drinken, de muziek leek in de verste verte nog niet op echte slagermuziek en we hadden geen lederhosen aan! Om half 12 was het feest afgelopen en zijn we thuis nog chips en chocolade gaan eten.

Op zondag waren we alledrie uitgenodigd bij onze collega Kathy voor een lunch en om naar de geitjes te komen kijken. Kathy woont ontzettend achteraf en daardoor konden we het in eerste instantie ook niet helemaal vinden. Na wat telefonische hulp stonden we om 13.00 uur voor de deur. De honden (2 soort van Huskey’s) waren helemaal enthousiast en die hebben we dan ook uitgebreid geknuffeld. Mis mijn kleine Bailey dan wel hoor. Als lunch kregen we een tajine van geitenvlees waarbij we elkaar eerst nogal vies aankeken. Kathy en haar man kunnen een beetje Nederlands, dus daar moeten we wel een beetje opletten met wat we zeggen haha, vandaar dat het bij kijken gebleven is. Gelukkig smaakte de lunch echt 100 keer beter dan hij klonk, we vonden het alledrie serieus echt lekker. Ook kregen we verschillende soorten Whisky en Cider te proeven, de Whisky was niet te zuipen, maar de Cider was erg lekker! Helaas moest ik nog rijden. Met onze buikjes goed gevuld (als toetje kregen we nog appel/bramen crumble met custard) trokken we laarzen aan en liepen de wei in. Sommige geitjes waren wat schuw, maar andere kon je echt goed knuffelen! We hebben hier veel leuke foto’s kunnen maken en zien een boerenleven vanaf nu helemaal zitten! Van een stralend warm zonnetje (ik liep in korte mouwen, dus dan kunnen jullie je wel voorstellen hoe warm het was) begon het ineens te regenen dat het goot. We hebben binnen nog wat gepraat en zijn daarna richting Avebury vertrokken. Daar hebben we de steencirkel bekeken (Avebury is een soort Stonehenge in het klein EN gratis haha). Om 17.00 uur kwamen we aan en het het hek van de parkeerplaats sloot om 18.30 uur, dus heel veel tijd hadden we er niet. Die 1,5 uur was achteraf wel genoeg om alles te kunnen zien, het blijven ten slotte maar een aantal wat grote stenen natuurlijk. Dat ze in een cirkelvorm staan is volgens mijn mening echt vanaf de maan pas te zien zo ongeveer. Dat zie je vanaf de grond niet, tenminste ik zie het niet. Daarna hebben we thuis de restjes pasta salade opgegeten, zijn we gaan douchen en hebben we een poging gedaan om op tijd naar bed te gaan. Opzich klinkt 22.30 uur niet zo heel laat, maar als je de volgende dag om 04.45 uur op moet was dat toch wel té laat eigenlijk.

Gisterochtend zaten we om 05.15 uur in de auto richting Stansted Airport. Onderweg hebben we nog goed meegezongen met onze slechte muziek en om 07.00 uur verliet Irene ons om haar vliegtuig naar Nederland te kunnen halen. Helaas had ze meer dan een uur vertraging, maar ik hoop dat ze die tijd nog heeft kunnen gebruiken voor het kopen van wat souvenirs op het vliegveld. Nath en ik kwamen na het verlaten van het vliegveld eigenlijk direct in de file terecht en daar zijn we tot aan huis niet meer uitgekomen. Een ritje heen en weer naar het vliegveld heeft ons dan ook zo’n 5,5 uur gekost! Eigenlijk moesten we om 09.00 uur op stage aanwezig zijn, maar nadat we gebeld hadden dat we later zouden arriveren vanwege de files kregen we zomaar een extra vrije dag aangeboden. Op voorwaarde dat we ons thuis wat zouden verdiepen in de validatie van de vingerafdrukken. Hier gaan we dus een beetje het ICT vlak mee op, want we moeten ons verdiepen in de beste manier van het printen van vingerafdrukken. Denk aan de soort papier, de hoeveelheid, scannen versus een foto maken en de instellingen van de printer. Gelukkig heeft Luc ons ’s avonds via Skype nog wat goede tips mee kunnen geven daarover. Ik zeg hier ook expres ’s avonds, want overdag hebben we niet veel meer gedaan dan een dutje en het opnieuw kijken van ’Making a murderer’. We hebben ons dus wel aan de opdracht gehouden die we gekregen hadden, maar aangezien ze geen tijd genoemd hadden waarop dat moest gebeuren, hebben we dat maar gewoon ’s avonds gedaan! Van al dat slapen en hangen word je natuurlijk ook moe, dus gisteravond hebben we het ook niet laat gemaakt. Vandaag zijn we weer flink aan het archiveren geslagen (zo flink dat ik deze blog kan typen zelfs haha) en morgen hebben we een training over hoe je items onderzoekt op bloed, speeksel en sperma sporen op het programma staan. Donderdag zullen we dan nog flink gaan pipetteren en vrijdag zullen we dat ook een half dagje gaan doen. In de loop van de middag zullen mijn ouders dan op ons stage adres arriveren waarna we na een korte rondleiding hier, met hun naar Basingstoke willen gaan.

Onze avonturen hier in Engeland (en in het speciaal met de Hoventjes dit keer) worden dus weer vervolgd…..
We willen Irene nog bedanken voor het leuke weekend, we hopen dat je er net zo van genoten hebt als dat wij dat gedaan hebben!